ΔΥΝΑΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ
Άρθρο του υπ.Βουλευτή της Ν.Δ. Κορινθίας Στέλιου Μάρκελλου
Facebook, www.steliosmarkellos.gr
Ξεκίνημα αντιπυρικής περιόδου. Δασικές υπηρεσίες και δυνάμεις της Πυροσβεστικής : Βοηθούνται και από τους δουλευτές της ζωής, του μεροκάματου. Από τους εποχικούς μας πυροσβέστες δηλ., που δίνουν με το φανερό παράδειγμά τους μάχες μέσα στη θύελλα της δημιουργίας. Που με το καθήκον τους και την άσκησή του, προσπερνούν την σκληρή κρούστα της διάχυτης, περιρρέουσας ασημαντότητας. Που μέσα τους κατοικεί ένα πνεύμα διαφύλαξης της πολύτιμης ισορροπίας ανθρώπου και φύσης. Πνεύματος και ύλης. Στοχασμού και ρηχότητας. Ιδεών και πεζότητας. Δασικοί, Πυροσβέστες και εποχιακοί, ρίχνονται όλοι μαζί στη μάχη, για την δραστική και αποτελεματική προστασία του δασικού μας πλούτου. Χρόνια τώρα, οι σαφέστατες ελλείψεις στο Πυροσβεστικό Σώμα, καθιστούν δυσχερές το έργο της πυρόσβεσης. Ειδικά, όταν υπάρχουν πολλά περιστατικά ταυτόχρονα. Αυτά τα κενά ΛΟΙΠΟΝ, καλύπτουν περιστασιακά, με επάρκεια και αυτοθυσία αποδεδειγμένη οι εποχικοί μας πυροσβέστες. Χρήσιμο ΣΥΝΕΠΩΣ, φρόνημο, και συνετό να υπάρξει η καταλληλότερη δυνατή αξιοποίση της εμπειρίας αυτού του συγκεκριμένου προσωπικού των εποχικών μας πυροσβεστών.
Με τα τωρινά δεδομένα, οι εποχικοί υπάλληλοι προσλαμβάνονται με οχτάμηνες συμβάσεις. Υπάρχει δε αβεβαιότητα εμφανής, ως προς τη συνέχιση αυτού του καθεστώτος. Ποιες οι προθέσεις άραγε της Πολιτείας, ως προς την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των εποχικών μας Πυροσβεστών ; Όπου θεός, εκεί και η ζωή, και κάθε μεγαλείο. Χωρίς δάσος, τα πουλιά σώπασαν. Άδεια η γη από νόημα. Χωρίς την ομορφιά της φύσης, βίαιη και αναπάντεχη η απομάκρυνση απ την πραγματικότητα. Μέσα στη σιωπή των υγιών πευκοδένδρων, μόνοι με τον εαυτό μας. Υπαρκτός, ζων, υπέροχος ο κόσμος του στοχασμού. Τα μονοπάτια της ευτυχίας. Ο γλυκός δρόμος της ποίησης. Ο σιωπηλός χώρος της γαλήνης, σε μέρες πικρίας και δυσπιστίας.
Άρθρο του υπ.Βουλευτή της Ν.Δ. Κορινθίας Στέλιου Μάρκελλου
Facebook, www.steliosmarkellos.gr
Ξεκίνημα αντιπυρικής περιόδου. Δασικές υπηρεσίες και δυνάμεις της Πυροσβεστικής : Βοηθούνται και από τους δουλευτές της ζωής, του μεροκάματου. Από τους εποχικούς μας πυροσβέστες δηλ., που δίνουν με το φανερό παράδειγμά τους μάχες μέσα στη θύελλα της δημιουργίας. Που με το καθήκον τους και την άσκησή του, προσπερνούν την σκληρή κρούστα της διάχυτης, περιρρέουσας ασημαντότητας. Που μέσα τους κατοικεί ένα πνεύμα διαφύλαξης της πολύτιμης ισορροπίας ανθρώπου και φύσης. Πνεύματος και ύλης. Στοχασμού και ρηχότητας. Ιδεών και πεζότητας. Δασικοί, Πυροσβέστες και εποχιακοί, ρίχνονται όλοι μαζί στη μάχη, για την δραστική και αποτελεματική προστασία του δασικού μας πλούτου. Χρόνια τώρα, οι σαφέστατες ελλείψεις στο Πυροσβεστικό Σώμα, καθιστούν δυσχερές το έργο της πυρόσβεσης. Ειδικά, όταν υπάρχουν πολλά περιστατικά ταυτόχρονα. Αυτά τα κενά ΛΟΙΠΟΝ, καλύπτουν περιστασιακά, με επάρκεια και αυτοθυσία αποδεδειγμένη οι εποχικοί μας πυροσβέστες. Χρήσιμο ΣΥΝΕΠΩΣ, φρόνημο, και συνετό να υπάρξει η καταλληλότερη δυνατή αξιοποίση της εμπειρίας αυτού του συγκεκριμένου προσωπικού των εποχικών μας πυροσβεστών.Με τα τωρινά δεδομένα, οι εποχικοί υπάλληλοι προσλαμβάνονται με οχτάμηνες συμβάσεις. Υπάρχει δε αβεβαιότητα εμφανής, ως προς τη συνέχιση αυτού του καθεστώτος. Ποιες οι προθέσεις άραγε της Πολιτείας, ως προς την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των εποχικών μας Πυροσβεστών ; Όπου θεός, εκεί και η ζωή, και κάθε μεγαλείο. Χωρίς δάσος, τα πουλιά σώπασαν. Άδεια η γη από νόημα. Χωρίς την ομορφιά της φύσης, βίαιη και αναπάντεχη η απομάκρυνση απ την πραγματικότητα. Μέσα στη σιωπή των υγιών πευκοδένδρων, μόνοι με τον εαυτό μας. Υπαρκτός, ζων, υπέροχος ο κόσμος του στοχασμού. Τα μονοπάτια της ευτυχίας. Ο γλυκός δρόμος της ποίησης. Ο σιωπηλός χώρος της γαλήνης, σε μέρες πικρίας και δυσπιστίας.
