του ΑΘ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ - ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Ως τη στιγμή των εγκαινίων, είχα την άποψη - και το γνώριζαν σχεδόν όλοι - ότι η Πολιτεία θα ήταν για μια ακόμα φορά ανακόλουθη ως προς τη δέσμευση για λειτουργία του Πυροσβεστικού Σταθμού της Περαχώρας. Ευτυχώς, όμως, διαψεύστηκα. Εύχομαι να διαψευδόμαστε καθημερινά, ώστε να αλλάξει κάτι στην πατρίδα μας και να γίνει καλύτερη η ζωή μας.
Είχα διαφωνήσει - και εμμένω ακόμα και σήμερα σε αυτή την άποψη - ως προς το χωροταξικό του Πυροσβεστικού Σταθμού. Είχα προτείνει, στο ακίνητο στο οποίο σήμερα στεγάζεται, να δημιουργήσουμε τρία λαογραφικά μουσεία (ρετσινιού, λαδιού, κρασιού), ένα παραδοσιακό καφενείο, τουαλέτες, χώρο στάθμευσης στην είσοδο του χωριού μας, κοιτάζοντας το Μουσείο - όταν με το καλό φτιαχτεί. Ο Πυροσβεστικός Σταθμός μπορούσε να δημιουργηθεί σε ακίνητο έναντι του βενζινάδικου του Ι. Χατζόπουλου, το οποίο ανήκει στο Χιωτέλη.
Έστω και έτσι, όμως, αναμφίβολα ο Πυροσβεστικός Σταθμός είναι μοχλός ανάπτυξης, έχει ουσία και στρατηγική σημασία, δίνει αίσθηση σιγουριάς για αμεσότητα επέμβασης. Όλοι θυμόμαστε τις δύο καταστροφικές πυρκαγιές, τον Αύγουστο του 1986 και τον Ιούλιο του 1998. Η ζημιά έχει γίνει, πρέπει όμως να σώσουμε ό,τι απέμεινε.
Σίγουρα υπάρχει πλούσιος πεδινός και ορεινός όγκος, ανάγλυφο που θα το ζήλευαν οι πάντες. Γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στον τουρισμό, στις επενδύσεις και στην ανάπτυξη, εκμεταλλευόμενοι αυτόν το φυσικό μας πλούτο, αλλά και τις παραλίες μας. Άλλωστε, έχω τονίσει και πρέπει να το καταλάβουν άπαντες, ότι το Λουτράκι χωρίς την Περαχώρα δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι το «Κολωνάκι» της περιοχής.
Είμαι σίγουρος ότι η δύναμη ψυχής, η καθαρή συνείδηση, η εμπειρία, η εκπαίδευση και η αυταπάρνηση είναι κάποια από τα σημεία αναφοράς που διαθέτουν οι πυροσβέστες που ήδη στελεχώνουν το Πυροσβεστικό μας Κλιμάκιο. Τους καλωσορίζουμε, και είμαστε δίπλα τους για ό,τι χρειαστεί.
Κλείνοντας, είμαι υποχρεωμένος να πω δυο λόγια για την ιστορία και μόνο. Από το 2001, με κοινή τους απόφαση (αρ. 16450/2001), τα Υπουργεία Οικονομικών και Δημόσιας Τάξης ενέκριναν το Πυροσβεστικό Κλιμάκιο της Περαχώρας. Από τότε, ως το τέλος του 2003, χειριστήκαμε το θέμα για τη δημιουργία του κτιρίου, όμως τα κενά που υπήρχαν σχετικά με την επάνδρωσή του, καθώς και άλλα διαδικαστικά θέματα, δεν μας άφηναν να προχωρήσουμε γρήγορα. Κάναμε, όμως, προσπάθεια, να γίνει κάτι πιλοτικό. Τελικά, με έγγραφο προς τις αρμόδιες υπηρεσίες την 13/11/2003 (αρ. πρωτ. 18048), ενημερώσαμε ότι προτείνουμε – μετά και από σχετική μελέτη – την κατασκευή ειδικού κτιρίου στην περιοχή του Αγίου Κωνσταντίνου, εκεί όπου σήμερα έγινε (σε χώρο στον οποίο προσωπικά διαφωνώ).
Το θέμα, για τους προαναφερθέντες λόγους, ξαναπάγωσε. Αργότερα, στις αρχές του 2007, μετά και από ενέργειες του συναδέλφου του Νίκου του Λόη, ως Δήμος πήραμε το ΟΚ από τις υπηρεσίες για την επάνδρωση του κλιμακίου και, έτσι, το Δημοτικό Συμβούλιο ομόφωνα ενέκρινε την πίστωση για τη δημιουργία του κτιρίου.
Καταλαβαίνετε ότι πέρασαν 9,5 χρόνια, όμως ο σοφός λαός μάς λέει «κάλλιο αργά, παρά ποτέ»!
